Ryngrafy z Matką Bożą na piersiach i z orłami w koronie na wojskowych czapkach, po II wojnie walczyli z nowym, sowieckim okupantem. Nie zgadzali się na zniewolenie Polski i pozostali do końca wierni Niepodległej Rzeczpospolitej.
Poza samymi działaniami zbrojnymi autorka skrótowo przedstawia losy wielu biorących w nich udział żołnierzy. W jednym z rozdziałów przybliża historię majora Jana Tabortowskiego „Bruzdy” - ostatniego oficera zawodowego Wojska Polskiego, który poległ w walce z komunistycznym aparatem bezpieczeństwa. Cytuje napisany przez niego gorzki list do matki – wyznanie niemożliwości porzucenia podziemia: „Pisze Mama, iż robię niedobrze, że ten, a może inny tryb życia pędzę. (...) W pewnych wypadkach możemy stwarzać pewne złudzenia, które jednak długo nie trwają i pozostają jedynie pozorami”.
Książkę wzbogacają archiwalne fotografie oraz literatura przedmiotu, obejmująca wspomnienia Żołnierzy Wyklętych, a także dotyczące ich materiały źródłowe i opracowania historyczne.
